Alanya’nın genç yetenekleri yazmaya devam ediyor
AHENK projesi kapsamında ilçemizde eğitim gören ve edebi anlamda yazmaya hevesli ve meraklı öğrencilerin seslerini duyurmaları, Alanya’daki okurlarla buluşmaları ve medyada yer almalarını sağlamak amacıyla başlatılan proje çerçevesinde Alanya Kaymakamlığı, Alanya İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ve Alanya Gazeteciler Cemiyeti (AGC) arasında işbirliği protokolü imzalanmıştı.
Genç Kalemler projesi ile Alanya’daki farklı okullardan öğrencilerin yazdığı edebi metinler İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından oluşturulan komisyonca değerlendiriliyor. Değerlendirmeler sonucu öğrenciler tarafından kaleme alınan eserler, yerel medyada yayınlanıyor.
AHENK projesi kapsamında Alanya Kaymakamlığı’nca hazırlanan Alanya İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ve Alanya Gazeteciler Cemiyeti (AGC) ortak olduğu Genç Kalemler Projesi’nin ‘sevgi’ temalı bugün için seçilen eseri:
SEVGİ İLE GELEN MACERA
Bir ilkbahar günü çiçeklerin açtığı, kuşların cıvıldadığı, horozların öttüğü bir günde ailecek dağların eteklerine çıktık. Ormanın derinliklerinde şehirden uzaklaşıp kamp yapmaya karar verdik. Babam karavan kiraladı ama yine de yanımıza çadır da aldık. Çünkü hava çok güzeldi ve çadırda yatmak çok daha keyifli olacaktı.
Keyifli bir yolculuktan sonra ormanlık alana vardık. Ormanda bir kamp alanı bulup ben, abim ve babam çadırı kurmaya başladık. Annem ve kardeşim ise yakın çevreyi keşfe çıktı. Biz çadırı kurup annem ve kardeşimi beklerken yanımıza bir köpek geldi. Köpeğin halinde belliydi ki aç ve susuşuz kalmış, halsiz düşmüştü. Babam hemen köpeğe yanımızda getirdiğimiz yiyeceklerden vermeye başladı. O kadar acıkmış ki çok hızlı yiyordu. Biz ise çadırın kenarında oturup onu izliyorduk. Ben ise biraz tedirgindim. Yemeği bitince bize yaklaştı ve teşekkür edercesine kafasını babamın ayaklarına sürtmeye başladı. Sonra da çadırın girişi önünde durup dil çıkartıp havlamaya başladı. Köpek havlayınca ben biraz korktum. Babamdan onu göndermesini istedim. Tam o sırada annem ile kardeşim geldi. Annem çadırın önünde köpeği görünce çok şaşırdı. Annem hemen bana baktı çünkü benim biraz korkacağımı tahmin edebiliyordu. O sırada annemle babam bana yaklaştılar. Annem “Oğlum, onlar bizim duygularımızı hissedebiliyorlar. Sevgi, nefret, korku gibi hangi duygu olursa olsun onlar bunu anlıyorlar.” dedi. Babam da “Köpekler o kadar sadık ve iyi canlılar ki biz ona yemek verdik diye bizim çadırımızın önünde bekleyerek bizi korumaya çalışıyor. Eğer hayvanlara sevgi ile yaklaşırsan onlar da sana aynı şeklide sevgi ile karşılık verir.” Sonra babam mangal yapmaya başladı. Mangalda pişen eti köpeğe yedirdim ve böylece köpek ile arkadaş oldum. Kamp süresince köpek bizimle kaldı. Birlikte oyunlar oynadık, eğlendik, güzel vakit geçirdik. Onun sayesinde ben hayvanlar dan korkmamayı öğrendim.
Kamp bitiminde onu orda bırakmaya gönlümüz razı gelmedi. Onun yalnız başına ormanda kalmasına istemedik. Çünkü hem biz ona hem o bize alışmıştı. Hep beraber şehre döndük. Köpeğin adını “Macera” koyduk. Macera benim en iyi dostum oldu. Hayvanlardan korkmamam gerektiğini bana Macera öğretti. Yaşamın özünü, basitliğini, sadeliğini, az ile yetinmeyi ve en önemlisi sevgiyi, sadakati bize hayvanlar öğretiyor.
